De boerderij is een belangrijk onderdeel van woonzorgpark Noorderhaven. Verspreid over het terrein zijn diverse dieren te vinden, zoals kippen, konijnen en paarden. Ze worden verzorgd door de bewoners, mensen met een verstandelijke beperking. Maar zoals vaak, komen ze niet overal aan toe. “Toen Stichting Present contact opnam omdat ze een activiteit voor een groep Nederlandse en Oekraïense jongeren zochten, dacht ik: daar kunnen we wel wat mee,” aldus Patrick Vriend van ’s Heeren Loo.
De afgelopen jaren deden jongeren uit IJsselmuiden vrijwilligerswerk in Oekraïne, maar door de oorlog kon dat in 2022 niet. “En dus haalden we de Oekraïense jongeren naar Nederland,” vertelt Marleen Kragt van Stichting Present Nunspeet. “We hadden al contact met de jeugdvereniging in Oekraïne. Nadat de oorlog uitbrak, belden ze ons op dat ze met een bus jongeren het land uit gingen vluchten. We zeiden gelijk: wij halen jullie op! Eenmaal in Nederland hebben we besloten met alle jongeren mee te doen aan het MDT-project van Stichting Present. Vervolgens hebben we ’s Heeren Loo benaderd om te kijken of daar mogelijkheden voor vrijwilligerswerk waren.”
“Ik vind het heel positief dat door het MDT-project ‘De kracht van Oekraïense jongeren’ Nederlandse en Oekraïense jongeren met elkaar in contact komen en zich samen willen inzetten voor de samenleving,” vindt Patrick. “En al helemaal dat ze verbinding hebben gelegd met onze doelgroep, bewoners met een beperking. Ik weet nog goed dat toen ik een jaar of zestien was, ik met hele andere dingen bezig was.” En dat is volgens Marleen precies een van de doelen van MDT. “Dat jongeren ervaren dat er meer is dan school en uitgaan. En dat wij het relatief goed hebben.”
Er kwamen legertenten en Patrick regelde onder andere slaapplekken in de sporthal. Noorderhaven werd voor vier dagen de thuishaven van zo’n vijftig Nederlandse en Oekraïense jongeren. “De ontvangst was zo warm,” vertelt Marleen, “aan alles was gedacht. De jongeren voelden zich gelijk welkom.” Ook de bewoners viel het rumoer op. “Ze vonden het allemaal bere-interessant en kwamen regelmatig polshoogte nemen,” vertelt Patrick. “Mijn collega’s waren steeds cliënten kwijt. Die bleken dan spontaan mee te zijn gaan helpen. Zelfs op zaterdag, wanneer ze normaalgesproken vrij zijn. Het heeft hele mooie, spontane ontmoetingen opgeleverd.”
De jongeren hebben het gaas van de kippen- en konijnenrennen vervangen, geschuurd, geschilderd, de houtzagerij onkruidvrij gemaakt, een stoep gelegd, deur vervangen en schoongemaakt. Iedereen stak de handen uit de mouwen. Patrick was onder de indruk. “Ik heb ook twee dagen mijn werkkloffie aangetrokken en het zelf mogen ervaren. We zeggen wel eens wat over deze jonge generatie, maar als je ziet hoe zij werken, met elkaar. En hoe ze de Oekraïners vanwege de taalbarrière met handen en voeten toch overal bij weten te betrekken. Dat is echt te gek.”
“Het is leuk om het verschil te zien tussen toen en nu,” aldus Marleen. En ook Patrick is blij met het eindresultaat. “Al waren er wel wat herstelwerkzaamheden nodig, maar dat boeit niet. Het is nu weer allemaal netjes.” Marleen voegt toe: “Deze vier dagen hebben veel meer gebracht dan wij hadden gedacht. Tijdens de afsluitende presentaties vertelden de jongeren wat ze hadden geleerd. Ze noemden leerpunten op, die voor mij heel normaal zijn.” Met de leerpunten refereert Marleen aan culturele verschillen, dat bijvoorbeeld mensen met een beperking in Nederland een ander mogen leiden dan in Oekraïne. “En dat was precies ons doel: laten ervaren dat er meer is naast hun eigen leven.”
En ook andersom wordt er van de jongeren geleerd. “Er was een Oekraïner die alle vooroordelen bevestigde. Hij werkte snoeihard, was echt aan het buffelen. Iemand vertelde me dat hij over een aantal weken terug moest naar Oekraïne. Dat greep me wel aan, voelde zo surrealistisch. Dan komt de impact van de oorlog pas echt dichtbij,” aldus Patrick.
“Deze MDT past bij de visie van ’s Heeren Loo,” vertelt Patrick, “waarin we ontmoeting tussen bewoners met en zonder beperking stimuleren. Ik zie dan ook zeker mogelijkheden voor een samenwerking volgend jaar.” Marleen voegt toe: “Ik hoop dat er meer van dit soort samenwerkingen komen, niet alleen voor Oekraïners maar ook voor andere vluchtelingen.”
