“Verbinding tussen jongeren die elkaar anders niet treffen.”

De oorlog in Oekraïne heeft niet alleen impact op Oekraïners, maar ook op vluchtelingen uit andere landen. Aws (27) komt uit Syrië en wordt in het AZC Rijswijk dagelijks herinnerd aan wat hij zelf meemaakte. Dankzij het MDT project ‘TRS - Samen voor Oekraïne’ beleefde hij een week vol afleiding en mooie ontmoetingen. Ook leerde bij om veilig deel te nemen aan het verkeer.

“Het asielzoekerscentrum (azc) in Rijswijk is een van de beste,” vertelt Aws. Hij verbleef de afgelopen 13 maanden in meerdere azc’s in Nederland. “Het is hier schoon, opgeruimd en we zitten vlakbij het centrum, niet ver van alles wat er te doen is.” Over de oorlog in Oekraïne wordt nauwelijks gepraat. Aws geeft als vrijwilliger via een stichting uit Rotterdam programmeerlessen aan vluchtelingen uit verschillende landen, zowel fysiek als online. “We houden ons aan het programma. Verder heb ik weinig invulling van de dag. Natuurlijk zijn er veel mensen om me heen, maar het is niet normaal hier om elkaar aan te spreken. Zeker niet vanwege de cultuurverschillen.”

“Ondanks dat we allemaal oorlog hebben meegemaakt, praten we er niet over. Het is moeilijk. Iedereen heeft wel iets en/of iemand verloren.”
- Aws

Door Nederland bewegen

Op het activiteitenbord werd een week vol activiteiten aangekondigd in het kader van het MDT project ‘TRS – samen voor Oekraïne’. Aws meldde zich enthousiast aan, samen met nog twintig andere jongeren uit Oekraïne, Afghanistan en Eritrea. Jongerencoach Alice Recca vertelt: “We merkten dat er al het een en ander werd georganiseerd en hebben daarom eerst onderzocht waar behoefte aan was. Dat bleek heel praktisch te zijn, men wilde graag leren hoe ze zich door Nederland konden bewegen.”

Een week vol activiteiten

De week ging van start met een sportactiviteit om elkaar beter te leren kennen. Daarna volgden verkeerslessen en oefenen in de wijk. De week werd afgesloten met een barbecue. Allemaal georganiseerd door Nederlandse jongeren die een MDT volgden, met ondersteuning van Alice: “We zijn de hele week op pad geweest. Voor de MDT jongeren was het een mooie kans om hun eigen talenten te ontdekken en ontwikkelen en tegelijkertijd iets te betekenen voor de samenleving.”

Onbekend met de verkeersregels

Veel bewoners van het azc hebben wel een fiets, maar kennen de verkeersregels niet goed,” aldus Alice. “Dingen zoals je hand uitsteken op de fiets en rechts voorrang geven zijn voor ons heel normaal, maar niet voor iemand die nog nooit heeft gefietst.” Aws vult aan: “In Syrië wordt alleen gefietst door kinderen, voor de lol. Ik had het al tijden niet meer gedaan.” In Nederland gebruikt hij de fiets elke dag. “Ik ga overal heen. Naar de markt, winkelen, Den Haag. Het is echt dagelijkse routine geworden!”

“Wat de verkeersborden of haaientanden betekenden? Geen idee. We gingen gewoon!”
- Aws

Tijdens de theorielessen legden de MDT jongeren de verkeersborden en basisregels uit. “Alles is logisch,” vindt Aws. “Het is fijn om te weten hoe het werkt, voor ieders veiligheid.” Maar dat een bekeuring voor geen licht of met je mobiel in de hand fietsen meer dan honderd euro kost, was wel even schrikken. “Dat is een hoop geld!”

Samen de wijk in

De regels werden gelijk geoefend in de praktijk, al lopend en fietsend door de wijk. “Ik merkte dat iedereen steeds alerter werd en naar rechts keek vóór het oversteken,” vertelt Alice. “En het was echt een groepsactiviteit. Niet van: ik kom jou iets leren. Nee, we doen het met elkaar. Het was mooi om die verbinding te zien. Dat de MDT jongeren en vluchtelingen dezelfde leeftijd hadden, droeg daar ook aan bij.”

“Er ontstond verbinding tussen twee groepen jongeren die elkaar anders nooit zouden treffen. Toen ik dat als coach zag gebeuren dacht ik wauw, hoe mooi is het dat ik hier aan bij kan dragen!”
- Alice

Sociale contacten

Niet alleen weten de vluchtelingen nu beter hoe ze zich veilig kunnen verplaatsen, ook droeg de week vol activiteiten bij aan de sociale contacten. “De vluchtelingen wonen op hetzelfde terrein, maar kennen elkaar eigenlijk niet,” licht Alice toe. “Het Centraal Orgaan opvang asielzoekers vertelde me dat zij nu de jongeren met elkaar zien praten, iets wat voorheen niet gebeurde.” Aws vult aan: “Het was fijn om anderen te ontmoeten. Als ik hen nu tegenkom dan begroeten we elkaar en maken een praatje. Met een aantal ga ik nu ook samen fietsen. Vooral de barbecue was heel gezellig, ik heb volop gekletst met Pieter, onder andere over culturele verschillen. Nederlandse mensen zijn erg aardig en doen ook echt hun best om contact te leggen, bijvoorbeeld door Engels met ons te praten.”

Meedoen in de samenleving

De jongeren hadden aan het einde van de week duidelijk moeite om afscheid te nemen. “Het betekent veel voor ze om mee te kunnen doen aan de maatschappij,” aldus Alice. “Ik heb heel veel blije gezichten gezien en ze hebben me gevraagd om ze erbij te betrekken als we weer een activiteit organiseren. Hoe mooi is dat! Dat betekent voor mij dat het een geslaagde week was.” Voor Aws zijn de vooruitzichten goed. Hij verhuist op korte termijn naar Rotterdam waar hij een ICT studie zal volgen. “Ik hou van de stad, en veel mensen om me heen.”

Er is een oude browser gedetecteerd.
Helaas wordt deze website hierbij niet ondersteund. Upgrade naar een nieuwe versie van Microsoft Edge, Google Chrome of Mozilla Firefox om de website te bezoeken.