In het MDT-project ’t Stationnetje in actie! worden jongeren in hun kracht gezet. 'Dat doen we door ze te coachen en tools te geven om zelf aan de slag te gaan. Zij zijn in de lead, wij zitten vooral op onze handen', vertelt projectmedewerker Patrick van Beijeren. Voor dit korte MDT-project hebben ze jongeren geworven via social media, door ze aan te spreken op straat en via de jongeren die ze al kenden. Zo kwam ook Albert-Jan bij MDT terecht.
Jongeren deden eerst mee aan een zomerkamp. 'MDT, zeker in de zomervakantie, moet leuk zijn', aldus Patrick. 'Maar in die leuke dingen verstopten we wel wat theorie. We gebruiken daarvoor een model met vier rollen die je aan kan nemen: speler, coach, toeschouwer en commentator. In de basis is elke rol oké, maar als je een doel wilt bereiken is het handig om in actie te komen. Dat kan met de rollen speler en coach, die maken impact. We gingen met de jongeren onder andere in gesprek over welke rol het beste bij hen past, en welke rol ze zouden willen. Na het kamp konden ze met deze kennis aan de slag door een activiteit voor Oekraïense vluchtelingen te organiseren.'
Albert-Jan had nooit gedacht dat MDT zo waardevol voor hem zou zijn. 'Ik heb met mijn coach gesprekken gehad over dingen die in mijn leven zijn gebeurd. En met mijn buddy had ik ook diepgaande gesprekken. Ik ging er heel nuchter in, maar kwam er telkens opgepept en blij uit. Dit heeft me op een of andere manier een push gegeven om positiever in het leven te staan. Ik ben anders naar mensen gaan kijken en geniet meer van dingen. Raar maar waar. Een bijzondere ervaring was het.'
Na het zomerkamp wilde Albert-Jan graag iets doen voor vluchtelingen uit Oekraïne. 'De oorlog was volop in het nieuws en we praatten er veel over op school. Via de app telegram zag ik dingen die niet op het nieuws kwamen. Dat raakte me wel. Toen MDT me vroeg of ik iets wilde doen, heb ik als eerste een fiets geregeld voor een Oekraïens meisje zodat ze kon leren fietsen. Daarna heb ik bubbelvoetbal georganiseerd en meegeholpen bij een slaapkamp en barbecue.'
Albert-Jan zou zonder MDT niet in aanraking gekomen zijn met Oekraïners. Door deze kennismaking heeft hij onder andere geleerd om niet te snel te oordelen. 'Tijdens de barbecue was ik vlees aan het draaien, toen de Oekraïners om me heen begonnen te dringen. Op een gegeven moment pakte iemand een spatel en ging zelf vlees opscheppen. Ik vond het irritant, dacht dat ik te langzaam was. Later hoorde ik dat ze sinds hun vlucht uit Oekraïne geen vers vlees meer hadden gegeten. Ze waardeerden het zo erg en wilden daarom graag meehelpen. Als ik er nu op terugkijk word ik blij van hun enthousiasme.'
Het was soms wel een beetje lastig communiceren, vond Albert-Jan. 'De vertaling van google translate werkte niet altijd goed. Dat leidde soms tot bijzondere ervaringen.' Hij leerde wel een paar Oekraïense woorden zoals zon, maan, lucht en de kleur blauw. Maar woorden waren lang niet altijd nodig om samen plezier te maken. 'Tijdens de barbecue hebben we hun muziek mogen ontdekken', vertelt hij. 'Daarna heb ik samen met mijn zus, die voor 't Stationnetje werkt, Nederlandse liedjes gedraaid. Het vliegerlied viel goed in de smaak, iedereen lachte en maakte filmpjes.'
Patrick ziet dat jongeren na MDT anders in het leven staan. 'Dat is super waardevol. MDT helpt ze om uit hun comfortzone te komen, ze leren nieuwe dingen en doen succeservaringen op. Wat hun achtergrond is of waar ze ook mee zitten, bij MDT mogen ze zijn wie ze zijn en doen ze ertoe. Ik ben enorm trots dat zoveel jongeren in korte tijd zichzelf beter hebben leren kennen en zoveel impact hebben gemaakt door iets te doen voor anderen.'
’T Stationnetje biedt ook reguliere MDT-projecten aan, waar jongeren zich niet 32 maar 80 uur aan committeren. 'Toch is deze light-variant een welkome aanvulling', aldus Patrick. 'Zeker in de zomervakantie zijn jongeren op zoek naar iets om te doen. En sommige zijn zo enthousiast, dat ze hierna ook een regulier MDT willen volgen. Ik vind het heel vet dat er inmiddels een community aan het ontstaan is van jong volwassenen die elkaar weten te vinden en niet bang zijn om vragen aan elkaar te stellen. Die peer-to-peer ondersteuning werkt nog het allerbeste.'
Albert-Jan heeft besloten om na dit jaar zijn opleiding tot automonteur af te ronden. 'Ik heb ontdekt dat ik veel mensenkennis heb, mensen goed kan inschatten en goed kan praten. Ik wil graag iets met jongeren gaan doen. De opleiding social work lijkt me wel wat.'
